Dag twee van de online uitwisseling van Going Global. Een zondag waarop de regen maar blíjft vallen! Gelukkig een leuke, soms vermoeiende en actieve dag. Lees hieronder gauw de verslagen die over vandaag zijn geschreven. En laat gerust een reactie achter, die lezen we hier namelijk voor!
Het Dagverslag - door Joelle en Isabel
Na het vroege ontbijt, gaan we een family tree maken. Daarna gaan we al vrij snel bellen met onze buddy’s. Met de family trees kunnen we makkelijker aan onze Oegandese buddy’s vertellen hoe onze familie eruit ziet. Het valt op dat iedereen erg positief is, ondanks de moeizame verbinding met het internet. Als ijsbreker laten we onze Oegandese buddy’s de gemaakte family trees zien, en zij laten hun family trees zien. Hierdoor merken we dat de gemiddelde Oegandese families veel groter en uitgebreider zijn dan de gemiddelde families in Nederland.
Al bellend komen de tweetallen erachter, door goede vragen te stellen, dat er veel overeenkomsten zijn tussen Oeganda en Nederland, zoals de vakken die gevolgd worden. We merken dat de buddy’s veel plezier hebben op school. De meeste buddy’s in Oeganda gaan naar een kostschool. Op de kostschool blijven ze 3 maanden wonen, leren en leven. Daar leren ze beter en zijn ze vaak veiliger dan thuis. Na de 3 maanden hebben ze 1 maand vakantie. Dan mogen ze naar huis.
Na de lunch krijgen we een presentatie door John Kayongo. Hij legt uit hoe het leven in Oeganda is en vertelt over verschillen tussen arm en rijk.
Na de uitleg van John, krijgen we nog een intensieve dansworkshop van hem.
Het verslag van Carmen en Fay gaat meer in op het verhaal van en interview met John.
¨Ik ben omdat wij zijn¨
Dit is de definitie van het woord ¨ Ubuntu¨. Ubuntu heeft een grote waarde in Oeganda. Samen met religie brengt het mensen samen. John vertelt: De meeste mensen in Oeganda zijn Moslim of Christelijk. Ze hechten veel waarde aan hun geloof. Het geloof maakt het lastig in Oeganda om te zijn wie je echt bent, bijvoorbeeld de LGBTQ+ community. Er wordt niet makkelijk over gesproken, maar je behoort niet meer tot de Ubuntu, vertelt John.
Ook lopen ze niet te koop met liefde tussen man en vrouw als hoe wij bijvoorbeeld handen vasthouden in een relatie. Zo is ook in Oeganda niet iedereen hetzelfde.
De bevolking is verdeeld in vier categorieën: Rijk, middel, arm en mensen in dorpen. Volgens John zijn de mensen die in dorpen wonen wel een stuk onafhankelijker doordat er veel meer eten in de buurt wordt verbouwd. Ongeveer 80 procent van de bevolking behoort tot mensen in het dorp en arme mensen (sloppenwijken). John spreekt uit ervaring, zo zegt hij ook dat het verschil voor de mensen in sloppenwijken niet groot is, omdat mensen simpelweg niet beter weten.
De overige 20 procent behoort tot de rijken en middelklasse. Hoewel wij gewend zijn dat kostscholen voor de rijke mensen zijn, is het voor de inwoners van Oeganda normaler. De armere kinderen worden vaker naar kostscholen gestuurd om geld te besparen. De kosten om een leerling naar een kostschool te sturen zijn kleiner dan zelf zorgen voor eten, drinken, vervoer en schone kleding. Dit klinkt misschien hard, maar komt in Oeganda vaak voor.
Dagboekverslag van Mare
Heyy,
Vandaag was echt een super interessante dag.
Ik word wakker en het is nog super vroeg. Ik hoor de harde regen op het dak. Ik vind het jammer dat het regent maar ik laat de pret niet drukken, want vandaag hebben we voor het eerst contact met onze buddy’s. Hoewel ik er enorm naar uitkijk, gieren de zenuwen door mijn lijf. Ik zou het namelijk super jammer vinden als ik geen goede klik zou hebben met mijn buddy. Ook ben ik bang dat de communicatie moeizaam verloopt (we spreken namelijk beide Engels met een ander accent en omdat we online bellen is het waarschijnlijk nog moeilijker om met elkaar te communiceren).
Ik doe het gesprek samen met Cathy. Ze is erg gezellig en omdat ze tot haar tiende in Oeganda heeft gewoond weet ze al erg veel over het leven in Oeganda. Dit geeft mij een vertrouwd gevoel.
Tijdens het gesprek hangt er een hele vrolijke sfeer en de spanning is er vanaf. Onze buddy’s zitten buiten onder een aantal bomen. De internetverbinding is erg zwak, daardoor is de communicatie best wel lastig. Ondanks de slechte internetverbinding komen we veel te weten over het leven van onze buddy’s. Ik heb het gevoel dat onze buddy’s zich ontspannen voelen en dat ze veel met ons willen delen. Dit gevoel heb ik omdat onze buddy’s erg enthousiast zijn en ook al meteen vragen aan ons stellen. Door de leuke en interessante gesprekken is het gesprek helaas erg snel voorbij.
We bespreken onze gesprekken na in onze eigen groepen. In onze groep hangt een erg gezellige sfeer. Dat vind ik fijn, want zo kunnen we makkelijk dingen met elkaar delen. Ik ben erg onder de indruk van alle verhalen die ik hoor.
Het gesprek met de buddy’s is super interessant. Ik heb nu al veel geleerd over het leven in Oeganda. Ik wil graag nog veel meer verhalen horen van onze Oegandese buddy’s.
Groetjes, Mare
We kijken uit naar morgen, wanneer we weer met onze buddy's gaan uitwisselen!
Reacties (4)